Zelf zie ik een lange tijd zonder blog als een teken dat ik het hier ontzettend naar mijn zin heb, maar toch weet ik dat het thuisfront heel erg graag weer een nieuwe (echte) update wil, en vandaar schrijf ik maar weer een blog!

Wat is het lang geleden, sinds mijn laatste update... Tegen die tijd heb ik alweer een heleboel nieuwe dingen gedaan, en is de lente aangebroken! Dat betekende dus Spring Break, Spring Concert, UIL Competition & Spring Show.

Spring Break was één van de mooiste weken die ik hier in Amerika heb gehad! Zoals de meeste van jullie al wisten, ben ik naar Florida geweest. Om precies te zijn, Miami en Key West. Ik wist niet wat ik precies moest verwachten, maar al mijn verwachtingen werden overtroffen! Het was werkelijk waar een paradijs! Zelfs uren in de auto zitten was prima te doen met het mooie uitzicht dat je gewoon altijd hebt daar. (Oh, en het weer was ook echt prachtig… J) Meer over deze trip staat op mijn Facebook, voor de liefhebbers (die het nog niet gezien hebben).

Daarna was het tijd voor Spring Concert, met mijn Choir groep. Dit leek leuk voor de ouders die kwamen kijken, maar eigenlijk was het pure voorbereiding op de UIL Competition die we vlak daarna hadden. En wat hebben we de jury omver geblazen! Dit was het eerste jaar dat mijn groep als “varsity” kwalificeerde, en dat betekend dat alles ineens een stuk moeilijker wordt. Hierdoor was het dus ons doel ons best te doen, maar we verwachtten geen perfecte score. UIL wordt beoordeeld met 3 cijfers, en het beste is een 1 en het slechtste is (meestal) een 4. Wij gingen natuurlijk voor drie keer een 1, maar dat was een verwachting die te hoog is voor een choir die voor het eerste jaar als varsity meedoet. En toch, met al ons harde werk, hebben wij het gedaan! Straight Ones! En wat ben ik trots op ons.

En toch, deze afgelopen weken zijn niet dag in dag uit perfect geweest. We hebben dit jaar al een aantal ‘lockdowns’ gehad, (hier heb ik in een andere post ook over gepraat), maar een tijdje geleden hadden we een echte. Ik ben na Spring Break geplaatst in een hoger niveau choir, en tijdens de les kreeg mijn docente ineens een bericht dat we allemaal zo snel mogelijk dekking moesten zoeken. We zaten in het Auditorium, waar geen monitoren hangen, dus we hadden geen flauw idee wat er aan de hand was. Vol angst hebben we vervolgens dik een half uur met ten minste 15 meiden in de wc opgesloten gezeten, in het donker, en we mochten absoluut geen geluid maken. Dat was toch wel even schrikken… Gelukkig was er geen criminele activiteit op de school campus, maar tegenover ons was er wel wat gebeurd. Helaas hadden wij geen flauw idee wat er aan de hand was tot veel later, en dus waren er heel wat van ons erg overstuur.

Maar dit was eigenlijk al vrij snel weer oud nieuws, en aan het eind van die week was het door iedereen al weer vergeten. Dus op naar het volgende; Spring Show! Dit was de eerste dansvoorstelling van het jaar (en helaas ook de laatste..) en wat was het een ervaring! Ik moet toegeven, dat het niks is vergeleken met een voorstelling met ID Dance, maar toch vond ik het super leuk om te doen. Mijn groep had een HipHop dans, Jazz (Burlesque) & Contemporary (Modern). In het begin vond ik er niet zo veel aan, maar toen ik erachter kwam dat heel veel vriendinnen in het publiek zaten werd ik toch een klein beetje nerveus. De hele show maakte me dan toch wel een beetje homesick, omdat het me deed denken aan de voorstelling die ik deze zomer had met mijn “echte” dansgroep thuis, maar het is niet heel erg lang meer tot ik thuis ben, dus kon ik het wel een beetje van me af schudden.

Sinds Spring Show is de tijd echt voorbij gevlogen. Ik ben naar mijn eerste professionele (meisjes) voetbal wedstrijd geweest, van de Houston Dash, die ze gewonnen hebben! Ook had ik afgelopen maandag en dinsdag vrij vanwege extreme weersvoorspellingen. We hadden een tornado warning op zondag avond, en het werd vrij duidelijk dat school in ieder geval op maandag gesloten was. Het had super veel geregend en de meeste mensen konden hun huis niet uit in de omgeving hier. In Houston was het nog veel erger, daar zijn huizen compleet ten onder gegaan… Toch wel een vervelende ervaring, zelfs als dat betekend niet naar school hoeven voor twee dagen.

Nu is het zaterdag, 23 April, en dat betekend maar één ding: PROM!!! Ik moet zo echt mijn bed uit om me klaar te gaan maken voor de grote avond. Ik heb er heel veel zin in, en mijn volgende blog zal ook vooral over vanavond gaan!

Ik mis jullie, lieve Nederlanders, maar ik ben binnenkort weer terug! 70 dagen tot ik weer in mijn eigen bedje slaap…

Dikke knuffel,

Myrthe