A new beginning...

Lieve Nederlanders,

Er is (zoals ik in elk blog zeg) weer een heleboel gebeurd. Maar deze keer is het toch net iets anders. Zoals sommigen van jullie al weten, ben ik van gast gezin gewisseld. Ik mag hier van de organisatie niet veel over kwijt, maar ik ben vorige week vrijdag verhuisd naar Porter, Texas, waar mijn nieuwe gast gezin woont. Het is niet ver van Cleveland vandaan, maar ik moest wel van shcool wisselen...

Maar ondanks de moeilijke wisseling, ben ik ontzettend blij. Mijn nieuwe gast gezin bestaat uit een vader, Robert, en een moeder, Monique. De drie kinderen zijn het huis uit en studeren of hebben al een baan. Robert en Monique zijn super aardig en ik ben heel blij met ze als mijn nieuwe gast ouders! Ze zijn van plan me ontzettend veel van Texas te laten zien, maar ze willen me ook mee nemen naar andere plekken in de US!

De vrijdag avond dat ik verhuisde, ben ik nog wel naar de Football game geweest van Cleveland (die ze weer verloren...) om afscheid te nemen van de vrienden daar. Het was best lastig, maar omdat we niet heel ver van ze vandaan zitten kan ik ze gewoon nog zien, en dat is fijn. Op Zaterdag zijn ik en Monique wezen shoppen en op Zondag zijn we naar Houston geweest voor een airplane show met Robert's ROTC klas (een vak in High School dat je voorbereid op een eventuele toekomst in the army) en daar heb ik vrijwilligers werk gedaan met de groep en veel gezien van alle vliegtuigen! Ontzettend gaaf om mee te maken!

Daarna op Maandag, heb ik me ingeschreven voor school in Porter, en op Dinsdag kon mijn eerste week beginnen! De school is ontzettend mooi en ik vind het leuker dan in Cleveland. Ze bieden veel meer vakken aan en ik heb de eerste week al heel veel leuke dingen gedaan! Intussen is mijn rooster ook helemaal bekend en het veschilt best wat met wat ik in Cleveland had.

Hier in Porter heb je A days en B days, en mijn lessen zijn 1.5 uur lang. Op A days begin ik met ‘Vocal Ensemble’ een choir met alleen meisjes. Het is echt super gezellig en ik heb heel veel zin dit jaar veel met ze op te treden! Daarna heb ik US History, English 3 AP (al een heel stuk moeilijker dan in Cleveland), Dance Company (op het niveau van het echte dans team maar dan zonder alle optredens) & Soccer. Het soccer team is echt heel erg gezellig en ik ben dan ook ontzettend blij dat ik in Varsity speel en niet in Junior Varsity. Het verschil is gebaseerd op hoe goed je bent, maar ook grotendeels op leeftijd, dus Varsity is wel een hoog niveau voor mij maar ik heb een grote kans dat ik daar blijf omdat ik een Junior (3e jaar) ben.

Mijn B day begint weer met Choir, daarna heb ik Pre-AP Pre-Calculus (wiskunde), Dance Company (deze les heb ik elke dag, maar het is maar 45 minuten) & Soccer. Elke dag dus lekker bezweet eindigen ;)

In het weekend na mijn eerste school week, hebben Monique en Robert (en een vriend van Robert) mij meegenomen naar Austin waar twee van de kinderen wonen. Op Vrijdag na school zijn we meteen vertrokken, de rit was zo’n 3 en een half uur, en ‘s avonds zijn we uit eten geweest met Robert en Monique’s dochter Rachel. Ik vond het super leuk om haar te ontmoeten, maar het was ook wel een beetje raar om te bedenken dat zij mijn host zus is zonder dat ik haar echt zie. Net als met de jongste zoon, Jamie, die ik Zaterdag ontmoette. Samen met Rob, Rob’s vriend Rich en Jamie, ben ik naar mijn eerste ‘echte’ University Football game geweest; The Texas Longhorns vs. The Kansas Wildcats. Zoals sommigen misschien weten, is er een orkaan in Mexico en dus was het weer in Texas echt verschrikkelijk. Stond ik daar, in mijn korte broek, t-shirt en teenslippers; in de stromende regen! Maar we hebben de game gewonnen (23-9) dus dat maakte het wel weer een beetje goed!

‘s Avonds zijn we wezen eten bij een Mexicaans restaurant en hebben we Trivia (Triviant) gespeeld in een bar tot de late uurtjes. Ik was inmiddels kapot, en heb niet veel vragen beantwoord, maar het was wel heel gezellig.

Op Zondag hebben we met z’n allen gebruncht en heb ik ongelooflijk geweldige American Pancakes gehad maar na een tijdje was het toch wel weer tijd om naar huis te gaan. Want school begon gewoon weer op Maandag.

Het was voor mij best moeilijk om zo helemaal weer opnieuw te beginnen, maar ik denk dat het zeker wel goed gaat komen. De meesten zijn heel erg aardig en het helpt dat ik Soccer doe, want ik maakte daar al snel heel veel vriendinnen. Ook heb ik mijn kamer hier al heel leuk gedecoreerd met foto’s en kaartjes die ik van jullie Nederlanders heb gekregen! Dus als iemand mijn nieuwe adres wil om mij een kaartje te sturen kun je me appen! Want het is echt super leuk om die allemaal te lezen en ook op te hangen in mijn (nu nog wat lege) kamer.

Nu is dit blog al redelijk lang aan het worden en dus zal ik leuke nieuwe feitjes van school en het Amerikaanse leven in Porter toch nog even bewaren voor mijn volgende blog. Mijn excuses dat dit zo lang heeft geduurd, (sorry oma!), maar ik ben gewoon ontzettend druk geweest!

Heel veel liefs van jullie favoriete (kuch) Nederlandse Amerikaan!! Xo

Monstober has arrived!

Hi there Dutchies!

Het is alweer Oktober en dus tijd voor een nieuw blog vanuit 'Murica! Oktober hier staat nu al (!!!) in het teken van Halloween en dus wordt het hier ook wel Monstober genoemd, het is echt gek om te zien dat één enkele feestdag een hele maand gevierd wordt...!

Maar ook vorige maand is er alweer een heleboel gebeurd! Zo heb ik eindelijk mijn rooster wijziging gekregen en mijn dag ziet er nu als volgt uit; US History, Dance 3 (YES!), Pre-Calculus (hoge wiskunde omdat ik zo'n nerd ben (; ), Earth Space Science, Advisory/Lunch, Psychology, English AP (advanced placement) & Athletics. Al een heel stuk beter!

Ook heb ik twee andere Exchange Students ontmoet op mijn school, een Duitse en een Chinese, en ik heb al een hele goede band met alle twee! Toen ik daar na school voor het eerst heen ging, gingen we ook met de gele schoolbus; weer een leuke (maar toch best lange en saaie) ervaring! Naast deze ontzettend Amerikaanse ervaring, heb ik mijn gast gezin wat meer Nederlands laten zien. Of eigenlijk proeven. Een tijdje geleden heb ik eerst vrijwilligers werk gedaan met andere exchange students – we hebben het strand opgeruimd – en daarna ben ik met mijn host mom naar Spring (een stad) gereden en ben ik daar naar een winkeltje geweest genaamd ‘Little Dutch Girl’ waar ik allemaal Nederlands eten heb gekocht. Nieuwe hagelslag, stroopwafels, snoep & pannenkoekenmix! Een groot deel is al weer op… Helaas. Maar ik heb nu in ieder geval een adresje waar ik altijd mijn Nederlandse frikadellen kan halen! ;)

Nu moet ik ook wel zeggen, Nederland mis ik best wel heel erg. Niet alleen het eten, maar ook de taal en natuurlijk de mensen. Ik mag weinig contact hebben met iedereen en ze stimuleren me om zo veel mogelijk contact te hebben met iedereen op school enzo. Ik luister steeds meer naar Marco Borsato om toch nog wat Nederlands te horen, haha!

Ook ben ik dit weekend op bezoek geweest bij één van mama’s vriendinnen, Christel, die in Houston woont met haar man en twee zoons. Het was maar 75 minuten rijden (in Amerika is dat echt heel weinig!) en ik heb daar afgelopen weekend gelogeerd. Toen ik aankwam mocht ik me meteen al omkleden om een duik te nemen in het zwembad en daarna hebben we basketball gespeeld tot het tijd was om te eten; en ja hoor! Mijn favoriete eten! Pasta carbonara, en wat was het lekker! Na het eten besloten we in de auto te stappen en te rijden naar een plaatsje in de buurt waar ze meestal wat live muziek hebben. Het deed me heel erg denken aan de kleine stadjes die je ziet als je op vakantie bent in Italië! We hebben daar fro-yo gegeten, weer iets om van mijn ‘dit-moet-ik-in-Amerika-proeven’ lijstje af te strepen, en daarna hebben we rond gelopen en gewoon genoten van de mooie avond. ‘S avonds hebben we thuis Teen Wolf gekeken (op verzoek van de jongens!) en daarna vroeg naar bed. Want we hadden al plannen voor de Zondag en die zouden vroeg beginnen!

Toen ik wakker werd, om 8 uur, was het snel douchen en daarna aan het ontbijt. We bleken iets te veel te genieten van de mooie ochtend dat we toch echt te laat waren voor onze eerste activiteit; een IMAX 3D film kijken in The Natural Museum of Science. Maar toen we eindelijk klaar waren om te gaan, besloten we om een latere voorstelling te kijken en tot die tijd gewoon rond te lopen in het museum. We hebben prachtige (edel)stenen gezien en enorm veel foto’s gemaakt van de dingen die er te zien waren. En om 12 uur hadden we de IMAX film; heel indrukwekkend! Hierna zijn we naar The Houston Zoo gereden en hebben daar geluncht en een hele tijd rondgelopen. Ik vond het ontzettend leuk! Het weer was prachtig en ik kon ontzettend lachen met iedereen. Maar als je zo’n dag al vroeg begint, ben je na een tijdje wel klaar om naar huis te gaan en dus waren we rond 4 uur al weer thuis. We hebben allemaal nog even gezwommen en basketball gespeeld tot Christel en ik sushi gingen halen voor het eten. Weer aten we buiten, want het weer was nog steeds geweldig! En dan rond 7 uur zat ik in de auto onderweg naar huis, met alles wat ik dat weekend had gedaan nog door mijn hoofd gaande.

Nu, weer op school, heb ik een docent ontmoet van mijn school die een paar jaar in België en Duitsland heeft gewoond; en ik heb een hele tijd met hem gepraat over de cultuur verschillen en hij heeft Duits tegen mij gesproken terwijl ik Nederlands tegen hem kon spreken. Heel grappig! Ook beginnen steeds meer mensen bij mij op school me te herkennen en vragen me om dingen te vertalen in het Nederlands. Goede vrienden hier van mij leer ik ook al wat Nederlands, maar dat is meer om te lachen om de uitspraak van iedereen! Het is bijna belachelijk hoe veel moeite iedereen heeft met het ‘simpele’ woord “gek”!

Ik ben al uitgenodigd voor een paar Halloween party’s, dus daarover meer in mijn volgende blog! Ik hoop dat iedereen de foto’s die ik geplaats heb gezien heeft, en ik zal kijken of ik snel meer kan posten!

Heel veel groetjes vanuit het warme (30 graden op een koude dag) Cleveland!!

Homecoming 2015 !

Wat is er al weer veel gebeurd sinds mijn vorige blog! De tijd hier vliegt voorbij en ik merk dat mijn leven hier nu langzamerhand wat meer gaat wennen.

Nou is er dus een heleboel te vertellen, maar het allerleukste is natuurlijk Homecoming! Afgelopen vrijdag avond was the Homecoming Football Game; Battle of the C's & wat was dat leuk! Ik heb niet veel van de wedstrijd gezien - we verloren toch - maar de avond zelf was gewoon super gezellig! Daarna was gister dus the Homecoming Dance; super gaaf! Ik was in de ochtend nog last minute een jurk gaan kopen en zodra dat gelukt was ben ik naar een haar salon geweest waar ze mijn haar hebben gedaan. Het duurde een hele tijd; maar het was het waard. 'S avonds werd ik opgehaald door twee vriendinnen, want niet veel mensen hadden een date als je niet echt aan het daten was, en toen hebben we dus ook heel wat foto's gemaakt. Eenmaal op school waren er nog niet veel mensen er werd er nog niet echt gedanst maar langzamerhand kwamer er steeds meer mensen de dansvloer op en werd het al een stuk gezelliger. Ik heb ook veel met twee andere uitwisselings studenten gedanst, eentje uit Duitsland en eentje uit China. Echt super gezellig was dat! Ik heb gehoord dat de meesten the Dance zelf nooit zo geweldig vonden en dat het vooral draaide om alle after parties maar ik vond het een ontzettend geslaagde avond :)

Nu naast alleen Homecoming is er natuurlijk al veel meer gebeurd. Zoals ik al zei begint mijn leven hier langzaam normaal te worden en ik merk dat vooral op school. Alles is zo makkelijk! Toetsen zijn altijd multiple choice en op mijn eerste 'progress report' stond ik 3 A's en 4 keer een A+. Was het maar zo makkelijk in Nederland haha!

Verder hebben we hier ook elke dag de Pledges. We moeten dus elke dag om een bepaalde tijd een riedeltje opnoemen naar de Amerikaanse vlag en dan ook nog eens naar de vlag van Texas. Texas is dan ook de enige staat waar ze een speciale keer pledges doen voor de staat. Wat ook heel gek was, was dat een paar dagen geleden de hele campus op 'lock down' ging en dat alle leerlingen om de beurt allemaal uit de lokalen werden gehaald om een drug search te doen. We moesten met ze allen tegen de muur staan terwijl er speurhonden de lokalen in gingen. Heel gek!

Nu kwam ik er ook achter dat mijn naam al een hele tijd verkeerd in het systeem stond! Ik wist dat heel veel docenten moeite zouden hebben met mijn naam; maar blijkbaar kwam 'Myrtle' dus wel ergens vandaan. Het was niet gewoon een uitspraak fout, nee, mijn naam was gewoon verkeerd in het systeem gezet! Dus nu hebben de docenten al helemaal moeite met wennen aan mijn echte naam... Maar ik heb nog 9 maanden om dat te veranderen :')

Dan de vrijdag avonden hier zit ik gelukkig niet somber op mijn kamer te wensen dat ik naar ID Dance kon want iedereen gaat naar the Football Game; maar ik mis dansen echt enorm! Al helemaal omdat ik hier in Dance 1 zit; de aller laagste les die ze op school hebben. Nu ga ik mijn best doen om dit te veranderen en ik ga hopen om naar een hogere les te worden verplaatst maar als dat niet lukt ga ik kijken of ik kan dansen in een studio in de buurt. En tot die tijd mag ik genieten van 50 minuten de 6-step-turn leren; en dat dan elke dag opnieuw...

Nu was dit het wel weer, ik hoop snel weer een nieuw blog te kunnen schrijven! Ik geniet nog steeds enorm van alle berichten die ik krijg en de reacties dus die zijn ontzettend welkom! Binnekort ben ik ook van plan naar een winkeltje Little Dutch Girl te gaan en dan heb ik ook eindelijk weer mijn voorraadje Nederlands snoep! Maar daar over meer in mijn volgende blog.

Heel veel plezier iedereen in het regenachtige Nederland, I will talk to y'all soon! (En ja, ik begin al een enorm accent te krijgen....)

High School without the Musical ;)

Hello there Dutchies!

Het is al weer een hele tijd geleden sinds ik mijn eerste blog in Amerika heb gepost, dus ik vond het al lang tijd voor een nieuwe! Helaas hadden we hier allemaal wat internet problemen, en doet de WiFi het nu pas weer op mijn laptop... Maar beter laat dan nooit!

Intussen heb ik al een hele week school erop zitten, en dus zal ik jullie daar mooi over vertellen.

Het begon met mijn wekker die al ging om kwart voor 6 (!!!) en een heleboel gehaast. Ik zou door mijn gast broer gebracht worden zodat hij mijn een rondleiding kon geven, maar er was iets mis gegaan met alle roosters. Hij mocht uiteindelijk niet naar binnen en dus moest ik alleen in de ontzettend drukke gymzaal de rij van mijn jaarlaag vinden en wachten tot ik mijn rooster zou krijgen. En daarna al door naar 1st period; US History.

Eerst even wat over de school; het is echt heel gaaf. De kleuren van je school zijn overal te zien samen met het logo van je mascotte wat in mijn geval 'the indian' was, echt super gaaf! Dan hebben ze ook echt hele grote gymzalen met overal weer die kleuren en de logo's, en zelfs in de kantine (waar iedereen gewoon elke dag z'n eten koopt enzo) is het te zien. Helaas heb ik geen kluisje, want die heb je gewoon niet nodig. Mijn school begint om 7;05 en eindigd om 3;00 en ik heb tussen lessen maar 4 minuten om van lokaal te wisselen. Dan heb ik ook maar 1 lumch period en die is 25 minuten. Er is dus geen tijd om naar je kluisje te gaan! Maar gelukkig hoef ik maar twee klappers en 1 schrift mee te nemen elke dag, want ze werken meestal niet met boeken.

De lessen waren heel erg raar mijn eerste dag, alles wat gedaan werd was checken wiens roosters klopten en van wie ze niet klopten. De regels werden besproken en verder moesten we letterlijk wachten totdat elke les voorbij was. De eerste twee lessen had ik nog niemand om echt mee te praten naast dat er wat vragen gesteld werden over waar ik vandaan kwam. Tot Dance. Daar kwam er al de eerste seconde een meisje naar me toe helemaal blij en geïnteresseerd in alles van mij. Hoe Nederland was, het weer, de taal, de scholen, het eten, echt alles! Dit was dan ook echt de leukste les van de hele dag, en ik was blij om zo al iemand te kennen voor de Lunch. Want nu zat ik gelukkig niet alleen!

Verder ging de dag heel erg langzaam maar na een paar uur was het dan eindelijk over :’) Het was niet heel erg, maar ik had in de andere lessen werkelijk niks te doen dus werd alles al heel snel heel langdradig. Maar na mijn super vermoeiende (kuch) eerste schooldag kwam ik thuis en hebben ik en mijn host broers 'Arrow' gekeken tot we gingen eten :) .

Verder hebben hier een dress code! Geen BH-bandjes laten zien, geen spaghetti bandjes, geen blote schouders, geen korte broeken (die moeten langer zijn dan tot waar je vingertoppen je dijen raken als je met gestrekte armen langs je lichaam staat), geen blote buiken en geen skeletons op je t-shirt. Maar alles is nog redelijk ‘loose’ voor een High School in Texas!

En gelukkig is er werkelijk in ELK gebouw hier airco. Buiten is het misschien dagelijks wel 35 graden, ik ril en tril de helft van de dag op school!! Dan sporten; die hebben ze hier wel, maar niet echt. Voor bijna alle sporten moet je een jongen zijn, of athletics in je rooster hebben. En voor het Cheerleading Team of Dance Team kon ik al maanden geen try-outs meer doen – die waren al lang over... Dus voor mijn wordt het nu op zoek gaan naar een sport voor meisjes waar ik geen athletics voor nodig heb. Ik wacht eignelijk vooral op meer nieuws over het girls soccer team, maar dat kan nog wel even duren.

Er zit nu al meer dan een week school op voor mij, en de meeste dingen beginnen al wat bekender te worden. Mijn lesrooster ken ik al bijna uit mijn hoofd, omdat ik elke dag dezelfde vakken heb, dus ik hoop dat die niet nog drastisch veranderd. Ik heb ook in bijna elke les een groepje mensen met wie ik in de les werk en met wie ik veel praat, tenzij er tafels aangewezen worden. De taal achterstand die ik heb valt me gelukkig wel heel erg mee, dus de lessen volg ik prima. Vandaag kreeg ik bijvoorbeeld zelfs te horen hoe 'normale' mensen buiten de US meten; dat is voor mij dus gewoon heel normaal. Kilometers, liters... Dat soort dingen.

Dan had ik afgelopen vrijdag mijn eerste Football game; wat een ervaring! Het was zo gek om iedereen daar te zien, allemaal in het rood en zwart, met aan de overkant van het veld iedereen in het blauw met wit. Dan ook nog eens de cheerleaders en het dansteam, de band en het commentaar, het was allemaal zo gek! Maar echt super gaaf om mee te maken! Hopelijk ga ik nog veel meer wedstrijden zien; ik weet in ieder geval dat de Homecoming Game er aan komt, die is de vrijdag avond voor Homecoming zelf waar ik natuurlijk super veel zin in heb!

Verder zijn we Zaterdag naar het strand geweest; mijn host parents, mijn zusje en een van mijn broertjes. Het was voor een bijeenkomst van mijn partner-organisatie CCI Greenheart. Hier ontmoette ik andere Exchange Students die bij mij in de buurt zijn geplaatst, en daarmee heb ik echt een super dag gehad. Het begon met 3 uur papierwerk invullen, handtekeningen zetten en regels doornemen, maar we eindigden met spelletjes en daarna gewoon zwemmen en kletsen in het water. Nacho's eten en ervaringen uitwisselen, praten over verwachitngen en de eerste schooldagen.. Super fijn om te praten met mensen die met dezelfde dingen zitten als ik!

Dat was wel het belangrijkste denk ik.. Maar als er vragen zijn over wat ik hier mee maak beatwoord ik ze graag! Ik vind het ook super om al jullie comments te lezen, dus blijf die vooral sturen!!

Kusjes,

Myrthe

NYC & Cleveland !

Hey daar Nederlanders!

Ik ben gister avond aangekomen bij mijn gast gezin, maar mijn avontuur begon toch echt al afgelopen zondag - de dag van mijn vlucht!

Dan gaat je wekker om 3 uur 's ochtends en is het zover! Binnen een uur zitten we al in de auto, met vooraf nog afscheid te hebben genomen van de laatste vriendinnen, en gaan we onderweg naar Schiphol. Het besef van tijd raakte ik al snel kwijt door al het wachten, maar gelukkig stond Nimfe vanaf het begin al snel bij mijn zijde. Na het inchecken begint de tijd plotsling weg te tikken en voordat ik het door had moest ik al weer afscheid nemen van mijn familie. Niet zonder tranen, natuurlijk, want wat ga ik ze ontzettend missen! Maar achter de tranen schuilde een glimlach, want ik wachtte hier al zo lang op, en nu was het zo ver.

De vlucht van Schiphol naar Londen verliep vlekkeloos en met een groep van 15 leuke Nederlanders was de vlucht zelfs zo voorbij! En dan door naar New York met de students van andere landen. Onze gele STS shirts hielpen om iedereen snel bij elkaar te vinden, maar we waren wel aan de late kant, waar alle stress begon. Toen de boarding passes gescant moesten worden deden een paar het niet. En laat die van mij er nou net tussen zitten! Nu was dat nog niet zo'n ramp; alles zou snel opgelost worden. Maar toen van de wachtende groep alle niet-Nederlanders door mochten en ik daar nog steeds stond met drie anderen begon ik echt zenuwachtig te worden. Toen er niks gebeurde werd er besloten om ons nieuwe stoelen te geven, en zo konden we toch door. Maar omdat we zoveel tijd kwijt waren, moesten we opschieten om nog door de douane te kunnen waar wij natuurlijk ook nog eens een volledige laptop/tassen/schoenen check moesten doen. Vijf minuten voor de Gate sluit waren wij nog steeds aan het wachten op onze bagage - en als die er dan eindelijk is moet je maar rennen. Rennen door het vliegveld, de roltrappen (meervoud ja!) omhoog en naar de trein die je naar de Gate brengt. En als je die dan net voor je ziet vertrekken zie je het echt even niet meer zitten. Nou was ik gelukkig niet alleen en samen met een klein groepje pakken we de volgende trein en blijven we rennen. En ja, hoor! Vliegtuig gehaald maar wel met tomaat rode hoofden... Al met al was het dan wel weer goed gekomen en zat ik de vlucht naast twee leuke Nederlandse meisjes die met mij dit mini avontuur hebben doorgemaakt.

In New York was alles nog zo vaag en onwerkelijk, we zagen skyline en natuurlijk waren de gele taxis niet te missen. De Nederlanders trokken allemaal samen op, wat voor mij geen probleem was. Dan op de Campus je koffers naar je kamer slepen, (zo.. veel.. trappen..) en dan een beetje rond hangen. Iedereen sliep op een kamer met iemand van een andere nationaliteit om ons zo veel mogelijk Engels te laten praten, maar uiteindelijk trekt iedereen toch op met mensen vanuit eigen land.

De eerste volledige dag op de Campus was al redelijk druk. In de ochtend praatten we oer onze verwachtingen van het jaar in groepen en je groepsleider vertelt over zijn of haar eigen jaar. Dan lunchen en een korte 'Class' over New York en daarna alweer omkleden om door te gaan naar de sportvelden. Baseball, Football en Cheerleading stonden op het progamma. Lekker in de brandende zon en daarna bijna rennend (maar net niet, want we waren kapot!) terug naar de Campus voor een plek onder de douche. Daarna door naar 'Dinner' en daarna verzamelen voor de Treasure Hunt die avond, die niet zo speciaal was. Om 11 uur lag iedereen al in bed om de dag daarna vroeg op te staan voor de eerste dag New York in te gaan!

De nachten waren kort en warm, maar ondanks de vermoeide gezichten was iedereen blij om de bus in te gaan. Met het mooie weer in Central Park was het moeilijk geen foto's te maken, maar we hadden maar 25 minuten, dus we konden niet echt stil staan om goede foto's te maken. Daarna gingen we naar Ground Zero, waar de Twin Towers stonden, wat echt heel mooi was om te zien. Gelukkig hadden we hier wat meer tijd en konden er wel foto's gemaakt worden. Ook was er schaduw en konden we wat eten en drinken. Daarna terug in de bus en door naar SoHo in Manhattan waar we mochten shoppen tot 7:45. Heel gezellig met de Nederlandse meiden, iets om nooit te vergeten! Gelachen, foto's gemaakt, kleren gepast, genoten van de wifi in de Mac en de Starbucks en gewoon veel gezien. Maar aan elke dag komt een eind, helaas. De terugweg naar de Campus was misschien nog wel het beste deel van de dag; wij leuke Nederlanders zongen uit volle borst mee met alle liedjes. Ik weet niet hoe iedereen uit de andere landen hierover dacht, maar we just didn't care. Terug op de Campus was er een movie night met pizza geplant, maar die ging niet door. In plaats daarvan gingen we verder met de karaoke die we in de bus al waren gestart. Iedereen moest zijn eigen National Anthem zingen en ik heb nog nooit zo hard gelachen om ons eigen volkslied, want wauw, wat zongen we vals. Maar zelfs hieraan kwam een eind, en om 11 uur lag iedereen weer in bed. Want de wekker voor dag 4 stond voor half zeven.

Die ochtend hadden we een snel ontbijtje en waren we vroeg in de College zaal waar we een geschiedenis les kregen. De aller leukste geschiedenis les die ik ooit gehad heb! De docent was ontzettend grappig en betrok iedereen in de zaal (onze prep-course groep bestond uit 84 students) en kon alles goed uitleggen. Ik denk dat ik zijn les ook niet snel zou vergeten, en dat is maar goed ook hier, haha! Na de les, die van 8 tot 11 duurde, gingen we door naar kleien Pep Talks van de leider van je eigen groep om je Hopes en Fears te bespreken die je de dag daarvoor op moest schrijven. Ook werden de vliegtickets nog gecontroleerd en verder kon je op de Campus rond hangen. Dan lunchen (Taco's!) en verzamelen voor de Cellege zaal om vervolgens te lopen naar het trein station, vanuit waar we naar New York zouden vertrekken. Het was warm maar wel gezellig en praten met de students uit andere landen was ook alweer wat makkelijker. In de trein konden we niet per land zitten, omdat we bij onze groepen moesten blijven, maar gelukkig had ik een Nederlands meisje in mijn groep met wie ik veel om ging. We stopten bij Times Square waar de regels en tijden even werden doorgenomen voordat we op pad mochten. Gezellig met de Dutchies lopen en weer ontzettend veel gezien. Het was er behoorlijk druk, maar dat maakte het wel weer heel echt. We stopten als eerst bij M&M World (wat ruikt het daar lekker!) en liepen daarna door naar 'On top of the rocks' om van het uitzicht te genieten. Helaas was de rij te lang en hadden wij niet genoeg tijd, en dus liepen we weer terug naar Times Square met daartussen wat te hebben geshopt. Om 5;45 verzamelden we weer om naar de boot te lopen waarmee we langs de Statue of Liberty zouden varen en onderweg kregen we ons avondeten. De boottocht duurde niet heel lang, maar was weer heel gezellig. Ik stond op het top dek met twee andere Nederlanders te wachten tot de zon onder ging want ons was vertelt dat dan de mooiste foto's gemaakt konden worden. En toen inderdaad de zon onder ging, werd het uitzicht een een plaatje. Oog in oog met Lady Liberty en een heleboel foto's later was het al weer tijd om terug naar beneden te gaan waar we wat rond hingen tot de boot aan zou leggen en we terug konden naar het station. Gapend nog wel, al was het pas 9 uur, (3 uur 's nachts in Nederland!) maar met tevreden gezichten. In de trein bleven de meesten rustig, gelukkig, want alles waar ik aan kon denken die avond was hoe mijn wekker zou gaan om 5 uur die ochtend...

De volgende ochtend namen de meesten snel een douche en werden de laatste koffers ingepakt want Departure Day was aangebroken. Toen alle koffers beneden stonden liepen we door om te ontbijten en om half 8 stonden we alweer de koffers in de bussen te sjouwen. Helaas werden we (de Dutchies) gesplitst over de bussen omdat we verschillendeTerminals hadden en dus kon ik al geen afscheid nemen van een paar Dutchies.. Dus dan moeten we volgend jaar maar een meet up doen haha! Gelukkig zaten Nimfe en ik in dezelfde bus en gingen we samen door de douane en alles. Net na het afscheid kregen we te horen dat onze eerste vlucht naar Philadelphia vertraging had van iets meer dan een uur. Dit betekende dan ook dat ik mijn tweede vlucht naar Houston zou missen, en dus werd die omgeboekt. Helaas was de eerste vlucht pas rond 6 uur, in plaats van 2 uur…

Nu was dit nog niet zo erg, ik was niet alleen. Iris, een Nederlands meisje, vloog precies dezelfde route en dus waren we samen. Ook waren er wat andere exchange students met dezelfde vluchten en zo hebben we onze tijd samen doorgebracht in een cafeteria. Maar toen we te horen kregen dat bijna alle vluchten of vertraagd waren, of geannuleerd, kwam de paniek weer naar boven. Ik hoorde van velen dat hun vluchten niet door gingen en dus nog veel langer moesten blijven of zelfs terug naar de Campus moesten omdat hun vlucht pas de dag daarna zou gaan. Maar onze vlucht stond nog steeds op 6 uur, dus alles leek goed te komen. Maar nee hoor, ons vliegtuig was er wel maar er was geen crew. En dan uiteindelijk om 8:30 konden we vliegen… In totaal had ik dus 8 uur vertraging!

Maar ik typ mijn blog vanuit Cleveland, dus ja hoor! Ik ben er al een tijdje. Mijn gast gezin is heel aardig maar het is wel heel erg wennen. Ik mis iedereen ontzettend, maar hopelijk heb ik iets meer afleiding als school begint, deze maandag. Vandaag krijg ik een rondleiding door mijn school en check ik mijn vakken, en morgen gaan we bowlen met de familie en ontmoet ik waarschijnlijk de vriendin van mijn host broer die ik echt heel graag wil ontmoeten! Nu is het voor jullie al heel laat, door de mooie 7 uur tijdsverschil, en wens ik jullie alvast een good night!

Kusjes,

Myrthe

One week to go!

Hey allemaal!

Na twee weken te hebben genoten in Frankrijk, begint mijn avontuur nu toch wel heel dicht bij te komen... Over een week zit ik al in New York!

De meeste voorbereidingen zijn al gedaan, maar mijn koffer moet nog ingepakt worden en ik ben druk bezig nog zo veel mogelijk familie en vrienden te zien deze laatste week. Ik ga iedereen dan ook stuk voor stuk ontzettend missen!

De vakken die ik volgend jaar krijg heb ik al een tijdje gekozen, maar de activiteiten die ik wil gaan doen buiten school kies ik pas als ik bij mijn host family aan kom. Wel heb ik mijn vrijwilligerswerk opties al besproken, het is namelijk verplicht bij mijn organisatie CCI Greenheart om minimaal twee keer per jaar vrijwilligerswerk te doen, en het lijkt erop dat ik ga voorlezen aan 1st graders en dat ik ze wat ga vertellen over onze cultuur hier. Ik had zelf toch niks beters kunnen bedenken!

Het schema voor de Prep-Course in New York (eerste vijf dagen) heb ik inmiddels ook binnen en ik ben ontzettend benieuwd! In deze dagen ga ik activiteiten doen met mensen over de hele wereld die allemaal een exchange year in America gaan doen. Ik ben ontzettend blij dat ik en Nimfe, een vriendin van mij die terecht komt in Michigan, in dezelfde week vliegen en de Prep-Course hebben, zodat ik me echt absoluut geen seconde hoef te vervelen! Ook is het fijn dat we samen vliegen omdat ik nog nooit in een vliegtuig gezeten heb...

Ik heb ontzettend veel zin om te gaan, maar afscheid nemen is wel een stuk moeilijker dan ik dacht. Gelukkig zijn het maar tien maandjes, hè? ;)

Love,

Myrthe