THE COAST TO COAST TRIP!

This is going to be one of my last blogs, this one being about the amazing trip I made through the U.S.! I am writing it in English because one, it’s a lot easier to talk about this trip copying the blog we kept (in English) and two, because I want all my American friends to be able to read it!

We spent our first days in the city of Los Angeles, and as I mentioned in my previous blog, we’re staying in a beautiful hotel. During our stay here we’ve had the opportunity to visit Universal Studios in Hollywood, Santa Monica and Venice beach!

The silver van left with 15 excited people at 7 am for Hollywood. When we got there, we walked on the Walk of Fame and tried to catch a glimpse of the famous white letters of ‘Hollywood’. Unfortunately there was too much fog to be able to see the sign clearly, some of us claimed to have seen it, but I didn’t. Our next stop was a cafe in Hollywood where we ate breakfast. Pancakes and coffee! The perfect remedy to a lack of sleep.. If only we knew what was waiting for us these next three weeks! I don’t think anyone got more than 5 or 6 hours of sleep in those tents…

After breakfast we drove to the Universal Studios theme park. The first thing we did was taking a picture with the whole group in front the Universal Studios Globe, something I never even dreamed of seeing. We got our tickets and explored the park in little groups, as our big group of 13 students was too big. For lunch we all met at Krusty Burger from the tv show the Simpsons and exchanged our experiences of the park. Afterwards we split up again and divided our time wisely to explore the rest of the park. My personal favorites were Hogwarts and the Universal Studios Tour. Most of us expected there to be a lot of thrilling rides, but instead there were a lot of 3D rides where you didn’t move a lot but it still felt like you were falling from a building or were flying. I can’t say I liked it better than actual rides, but it was a very cool experience! At 5:30 pm we met at the Globe again and made our way out of the park.

For dinner we went to Santa Monica beach and walked to an Italian restaurant. All the portions were very big and we had a lot of leftovers, since the place sold dinner to share with 4 or 5 people... We just hadn’t figured that out until later. After dinner we went to the Santa Monica Pier and enjoyed the lights of the rides and Ferris wheel lighting up the dark sky. Because we all wanted to see Venice Beach, we drove there although it was already dark and couldn’t see a lot of the beach. The nicest feeling was taking our shoes off and walking barefoot through the sand! I’ve always loved the beach, so it was worth going there anyway. We even made a stop at Muscle Beach, where there’s this outside gym right by the beach. Then it was time to go back to the hotel, which was fine because everyone was very tired after this long, but amazing day.

From California to Nevada, a couple of days further in to our trip we made our way to Las Vegas. We had time to experience the fantastic atmosphere of this city full of cool nightlife and casinos!

After 4.5 hours of driving, we arrived in Las Vegas! When we got there it was very hot and after a quick tour of the Strip in the van, we were all happy to spend some time by the pool at the hotel. We ordered pizza and had our own little pool party.

At 7 pm we rented a real Las Vegas party bus and toured the Strip again. We stopped to take a look at a wedding chapel, where our driver told us he could marry us if we wanted to, and then the tour went on to Fremont street, downtown Las Vegas, where we could see some casinos. On Fremont street there was also a special light show; It was displayed on the ceiling so we all laid down on the ground to get a clear view of the lights dancing across the surface. Some other people joined us and we got a few funny looks but it was a lot of fun! Back at the party bus we had a really good time, we danced and talked and bonded as a group. It was the highlight of the day, for sure! We also stopped at the famous Las Vegas sign to take a group picture.

After a great time on the party bus, we all got some free time to explore Vegas ourselves before we walked back to the hotel and got a good night sleep, the last night in a real bed before we’d get to New Orleans.

We left Las Vegas knowing we’d start camping now. Everything still felt very unreal, but I think our first night camping set that straight really fast. Setting up the tents was an experience by itself, since some of us had never camped before. We had already done groceries – riding around in the carts, working on the list of stuff we needed to get.

Before we got to the Grand Canyon, we passed Route 66, and took pictures there. We stopped in the town where “Cars” the movie is based on, got bandanas and great burgers for lunch. Setting up camp later was a struggle, since the wind was blowing pretty hard. But we managed, and after we were done we went back into the van, basically the place we live in considered how much time we spent in here together.

Arriving at the Grand Canyon, our driver told us to cover our eyes with our new bandanas, and get into a line. It took us forever to walk the short path to a place with a good view, but it’s not easy to walk blindfolded! I’m sure the video of us taking our bandanas off must have been pretty funny, since we couldn’t believe our eyes. It was absolutely gorgeous! We had some more free time to take pictures and later that evening we had “champagne” (apple cider) while watching the sunset.

The first night camping was a little uncomfortable, to say the least, but in a way it was a lot of fun too. Early the next morning, we caught another quick glimpse of the Grand Canyon before moving on to Monument Valley. About 3 hours later we entered Monument Valley - we could tell by the orange-red looking rocks that appeared outside our windows. It is where the Navajo Indians lived for many years. Sadly we got held up by an accident right before the campground and lost an hour. Our planned jeep tour was pushed back half an hour as well and we could eat something before the tour would start. We couldn’t really cook a whole meal, so we ended up eating tortilla wraps with barbecue sauce and salami in the parking lot… Something we did often being on the road all the time.

After lunch, our driver, a Navajo, picked us up for the jeep tour through Monument Valley’s most famous spots. We wore our bandanas to cover up our mouths and noses because the wind blew sand everywhere. Some of the rocks looked like Snoopy, a sleeping dragon or a fat man. With our wild fantasy, a few of us even saw a fox in the colors of the side of the rocks. We saw holes in the walls, murals and had an awesome view! The tour lasted 2 hours and then we ate dinner that Navajos prepared for us. It was like a really thick tortilla with meat, beans, tomatoes and lettuce on it, and we all really enjoyed the local meal.

Before going to the campground we stopped at some places to take pictures. One of them was a sign which signified the border between Arizona and Utah. Also the road where Tom Hanks filmed the running scene in the end of Forest Gump was a stop and we all recreated it, which was really funny to do. Everyone was very excited to go the campground and connect to the wifi, since no one had service and had gone without internet for more than a day. But when we arrived it didn’t work and we had to deal with disconnection again. It was sad, really, how bad we needed the connection... At least all of us could take a shower now and we felt clean again. Setting up camp the second time was a lot easier already and after a small camping fire our day ended. We watched the stars for a little bit but couldn’t make it a late night since we needed to be up at 6:30 am the next morning for our 6.5 hour drive to our next destination.

The day started off early, as we left to go to Roswell, New Mexico. The town is known for aliens, and radioactivity! So we wore little hats made out of aluminum foil to protect our brains from getting sucked out by the aliens. We took a picture with Bob the alien and later went to an alien museum. The exhibition mainly covered theories about flying ufos seen on earth and if aliens have been among us. And if there has been - the government has probably tried to cover it, as the alien fanatics believe! We did find out that one of the girls in our group, Aline, is probably an alien since we only had to switch two letters in her name to spell it out: Aline -> Alien. (I don’t think I believe in aliens though..)

After 2 hours well spent in Roswell and our brains still safe, the party-van left for Carlsbad. The landscape was very similar most of the time; large desert left and right. It was still quite fascinating, realizing how large the United States really is, as you can be driving for hours and you’ll still be looking at the same.

In Carlsbad it was time to venture deep down in the earth. Carlsbad Caverns is well known globally and it is an important landmark of the United States. We descended our fears of the bats and were fascinated by the huge cave ‘rooms’ as big as football fields, pools clear as mirrors, walls looking like popcorn or chicken nuggets (maybe we were a little hungry), and stone giants. To describe how big it was, the tour took over 2 hours and there were still rooms left unexplored!

After going back up, we were all tired and hungry and so we decided it was time to head back to camp and enjoy some delicious Italian meatballs. It was our first time cooking dinner at camp and it was a big relief that nothing was set on fire and that no explosions took place! Unfortunately some of us had to wait since the leaders and a few of us left again to see the bats fly out at twilight to eat. After dinner and some time just chatting and laughing, we could happily say that this was a great end to another day on the road and it was time for bed.

We woke up extra early the next day because we were going to have a busy day. It was time for the trip to Texas, the state where I had lived my entire exchange year! We started with walking the river walk of San Antonio close to the Alamo, and as we walked by the river it kept getting hotter, something most ‘Texans’ among us had expected all along. There weren’t a lot of people on the river walk as we got there pretty early and the stores were closed, but we found a nice, colorful place that served great breakfast.

We headed back to the van and the next destination was Six Flags, the theme park in San Antonio! When we got there everyone had to get some sunscreen since it was about 38 degrees Celsius (!!!) and most of us – even the ones who had lived here for so long – were not prepared to deal with that a full day lacking some sunscreen. We divided ourselves into two groups and walked around at the amusement park all day long, the rides were so good I almost lost my voice screaming and laughing!

After a super fun day with a lots of laugher, new memories and sore feet, we ate burgers back at the camp. When we finished dinner we went to the pool to cool off, we played around with a volleyball and it was yet again a perfect ending of a perfect day! One of the other girls, Nadja, and I had stayed up late just talking and it was nice to see (and feel) the mosquitos disappear as the night went on. Ramon ended up joining us when it was around 2 in the morning, and when he found out there was a cockroach in his tent, he begged us to sleep outside with him. We ended up saying yes, but we barely slept since the sun was already coming up. And unfortunately we didn’t realize the couple of mosquitos still out there, and I ended up dragging my sleeping bag back into my tent for the last hour or so, to get some sleep.

Early as always, we left our campsite in San Antonio to head to our campground in Austin. Because all of us ‘Texan’ students always talked about Whataburger, we made sure to go there for lunch so the rest of the group could try it. Everyone seemed to enjoy it, which made me happy because I love it! It was so hot that all of us wanted to go swimming again so our plan was to go to Barton springs, a huge outside pool, but our plans changed quickly as we saw the waiting line. We still wanted to go swimming so we went to a bunch of waterfalls close to our camp. Because it was so amazing we spent most of the afternoon there, swimming and sunbathing. We were really lucky with the weather here, but what did we expect from Texas other than sun (and burning heat)?

After a quick shower, we went to downtown Austin at night. We tried some of the best food truck BBQ and smoothies for dinner. We wanted to see some street art so we went to a graffiti park where the view of downtown was awesome. To experience Austin even more we went to some thrift shops before we headed to 6th street to have snow cones at Jim Jim’s. It was Ramon who told us that we had to try those since he knew Austin well after spending his exchange year there. After walking around a bit longer we went back to the camp to get some sleep since, surprise, surprise, we had to leave early the next morning.

Before we’d leave Texas completely, we made a stop in Houston (very close to where I spent my exchange year) and went to one of the Astros baseball games. It wasn’t as fun as we expected, but I got to see my friend Taylor that was at the game as well and this made the stop in Houston well worth it!! It was hard to say goodbye again, especially since this time I’d leave without knowing when I’d be in the area ever again.

But when the game was over, it was time to hop back into the van and continue our 7 hour trip to Louisiana. We spent one more night at a campsite somewhere between Houston and New Orleans, and hung out in the laundry room until it was time for bed which was almost a set routine by now. Why the laundry room you ask? Well, it had air conditioning and after a while, us poor Europeans craved some isolation from the Texas heat.

The first thing we did in in Louisiana was visiting the swamp and do a little boat tour to see alligators. We found some very quickly and the guide started feeding them with marshmallows. He demonstrated how strong the gator’s tails are by making them swim out of the water and jump to reach the food. We went deeper into the woods with the boat and saw wild hogs, which we also fed with marshmallows. (We didn’t understand why marshmallows, but basically it’s because they’re inexpensive and it’s just sugar so they actually come out toe at them). After two hours of exploring the swamp we went back and took the van to New Orleans. Once we arrived at the Big Easy, some of us wanted to see the Voodoo cemetery, but we had no guide to visit it. We debated whether to wait until someone would be available, but it was really hot and we knew our (long wished for) hotel was only 5 minutes away. On top of the heat, we were all extremely tired from the past days, so a nap in a real bed sounded amazing at the time.

We decided to meet up at 5 pm in the lobby of the hotel and walk around the French quarter so we get more familiar with the city and find a place to eat dinner. So off we went, taking naps and reorganizing our suitcases. After some delicious Cajun food in a cute little restaurant, we were free to explore the town by ourself until 11. We figured it would be funny if we’d dye our hair in some crazy color… Eventually only Ingrid, Lea, and Nicola bought some bleach and blue hair dye. They were coloring their hair until late at night since it took about an hour for it to be ready to wash out and they had to dye it twice, so they were up until way past 2. Most of us kept them company until 2, but after that we all gladly went to bed, excited for our free day.

The second day in N’awlins started off with something we had all looked forward to for almost two weeks: sleeping in! (Sad, I know). A few of us set an alarm to meet up for brunch, but most of us decided to sleep in and meet downstairs at 1. I think all of us almost forgot what sleeping in a real bed felt like after all these nights of camping. The people I walked around with decided to get breakfast (more like lunch since it was only a little past 1) at IHOP. Now this isn’t the typical thing to do in New Orleans – or so our guide said – but most of us had never had it and our time in the U.S. was running out. I’ve had it a couple times already but I could never get enough of their pancakes.

We didn’t have a whole day left after our long lunch, and we went off without a real good plan. After walking for almost an hour in the heat, we stopped and looked at our surroundings. We’d left the city behind and without a plan, we could have expected this. So me and a few others turned around and made our way back to find the H&M and Urban outfitters. Personally, I had spent a few days in New Orleans during Thanksgiving already, so the last thing on my mind was searching for all the “important” stuff in the city, but I do feel like some of the group have a really different image of New Orleans than what it is.

Around 6 we got a little hungry so we went looking for another Cajun restaurant and settled on Corner Oyster House in the French Quarter. Before we got our food we even saw a live jazz band right outside the restaurant and during dinner we caught the first part of the US – Argentina soccer game (which made me very happy!). Afterwards we split up and most of us slowly made our way back to the hotel, since the lack of sleep we are all dealing with started to catch up on us, and the thought of a real, nice bed made us eager to go back.

At 8 in the morning we – well, most of us – were ready to leave for Memphis. Two of us didn’t set their alarm loud enough and the comfy beds made them sleep in on accident. We still managed to be on the road by 8:30 and the 6.5 hour drive could start!! Which, funnily, didn’t even look like much after being on the road all the time. If there was one thing for sure; we were never bored in our own little party-van!

After two great and interesting days in New Orleans, it was time to head up north to our next stop, the state of Tennessee! We got to camp pretty late and after having dinner we all went right to the pool. Even though it wasn’t as humid as in Texas, it’s still very warm all the time, but we shouldn’t complain! Heat over rain, at all times!

We decided to go to Sun Studios the next day, in downtown Memphis. This is the famous studio where a lot of celebrities recorded their music back in the days, both Elvis and Johnny Cash recorded their music here! The music adventure doesn’t stop here though, after Memphis it was time to head for Nashville, world capital of (country) music!

After setting up our tents at the campground in Nashville we headed into the city. It’s not only known for its music, but also the typical boots and hats that are common in the south. Me and two other girls decided to buy their own cowboys boots, a nice souvenir from our year here, since we all lived in Texas for the year. We spent the rest of the evening at the Wildhorse Saloon where we learned how to line dance! We listened to live country music and had a nice dinner. Getting back to camp, it started to rain and the girl I was sharing a tent with and I had decided we could sleep under the stars for once, so we never set up our tent. Since we were up and chilling in the laundry room already, we ran outside, gathered our suitcases, and ended up crashing in there. Most of the others decided to join us, since their tents were getting wet from the inside out, and so we ended up having our own little sleepover in the laundry room!

We got to Hartford, Tennessee, quite early since our drive for the day wasn’t too long. Some of us even complained it was too short to catch up on sleep… Oh well! After arriving at the camp site and having done our normal routine of setting up camp, we hung out by the river right next to camp. Me and four others went swimming in the clear water, enjoying the flowing river and the nature around us. After having a swim, the Swedes among us decided that we all should celebrate Swedish midsummer, one of the biggest festivities there is in Sweden. We built our own little ‘May pole’ and had to do these typical Swedish dances around it… It was a little weird, but the students from Sweden seemed to have the time of their lives, so we went with it.

After having some make-do hotdogs for dinner, we decided to celebrate 4th of July in advance, since we’d be flying home the 30th of June. Our driver had bought fireworks and fired them off right by the river in the dark. A great ending of a great day, again!

Before we would get to Washington D.C., we had one more day and night at camp. We started out the day packing our stuff and gathering to a place close to our camp in Hartford to go rafting! This was one of the things a lot of us looked forward to the most, and it was an amazing experience! I think everyone had a great time on the river. After this, we travelled even further up north and had a Swiss meal at camp in the complete dark. Our tents had been set up though, and laundry was being done by then, but it was still a late dinner. The plan was to go to a real American drive in movie this night, but our driver came back from our neighbors at camp with a new proposal. He told us the group next to us was going off-roading with jeeps and had asked all of us to come. The drive in movie was long forgotten as soon as he proposed this and we all quickly divided us and got into the different jeeps. This must have been one of the most unforgettable nights we had this entire trip, and it was indescribably amazing! I could see the stars clear as they could be and the whole trip at night was incredible.

We were all happy that we got to visit Washington D.C during the trip, since it’s not very common going there, but what would our trip be without a stop in this historic capital? Almost way too quickly we got to this fascinating city, as this meant our camping days were almost over and the trip would soon come to an end.

The first evening we went into The Mall to see some of the monuments lit up in the dark. Some of us were a little bit confused of the name ”The Mall”, we thought it was an actual shopping mall although it is a huge park with monuments, museums and galleries. We had time to go to the Lincoln Memorial, Vietnam Veteran Memorial and even more.. Afterwards we went to the White House to have a look before we went to camp for some rest for the coming free day in D.C.

After breakfast the next day we drove into D.C again. Our day started out at the Smithsonian castle, where we could get some more information about the different museums and attractions the city had to offer, which really is a lot! We spilt up in groups and got to see the White House, US Capitol, Museum of Natural History and much more. In the afternoon some of us wanted to rent bikes to get across the city, but time was running out and we found out they would probably decline some of our cards since they weren’t from America. So we walked back to the museums and from there we headed on to The Martin Lither King Memorial and The Jefferson Memorial before having to go back to the van, since it started to rain.

We headed out from Washington D.C. to the Big Apple, New York City! Our camping days had officially come to an end and the soft hotel beds in Queens, New York, were waiting for us. Everybody was exited for the city that never sleeps, but also sad about the fact that it would be the end of our road trip and exchange year here. In the evening we went to a Portuguese restaurant and we sung loud and clear for Roosanne’s 18th birthday.

The next morning, we drowsily went into New York with the metro. Our first stop was the Time Square, which is always exciting! After that we split up and went shopping in all the different stores that we don’t have in our home countries. In the evening, we had to leave the busy streets of New York and went to the beautiful quarters of SOHO. The last dinner with the C2C (coast to coast) family was in a cute, little Italian restaurant with good food. Despite our aching feet we made it back to the hotel, but the night was still not over because our messy rooms were waiting to be cleaned and bags begging to be packed with clothes scattered everywhere. I don’t know about the others, but the room I shared with my two close friends Nadja and Nima was a complete mess! Oops…

The next day was our very last day. We met in the lobby to eat breakfast and fill out feedback forms for our tour guide. After that we split up in two groups, one group we went to Soho and the other group stayed at the hotel to sleep some more. I decided tos pent my time in New York wisely and went to Soho. We walked on the High Line – this park high above the streets of New York, filled with art and an amazing view on the city. We ate lunch at Chelsea Market and went to Washington Square Park. After that, we went back to the hotel to make sure everyone had enough time to say goodbye to the two that left to the airport first. I and most of the others stayed at the hotel until six and took the shuttle bus to the airport then. Having to say goodbye to the first two was hard enough, but getting to the airport was way harder. It finally hit me that I was actually leaving the U.S..

I can honestly say that I am ready to leave America but at the same time I am not. It’s not even just about my exchange anymore, because this trip has done something wonderful. I’ve seen so much and still can’t comprehend how lucky I am to have done this. The people on this trip are little rays of sunshine that even break through the cloudy and rainy days with a bright smile. I love each and every one of these guys and girls, and I hope that we stay in touch!

It hasn’t fully hit me yet, that I am leaving and that I’ll never come back to this adventure. Because even if I visit, it will never be the same. I’m so lucky to have all these wonderful memories, and of course I hope to meet up with American and European friends soon!

Thanks to STS for making this the best year of my life, I will never be able to repay you for what you have done but I am forever grateful.

If you’ve read this entire post, thank you for bearing with me through my adventure! I hope everyone enjoyed reading this, since it took a long time writing it. But I am always happy to share my adventures with my friends and family!

A big thanks to all my American friends, and European C2C friends, for making this the best year of my life (so far). I’ve had the time of my life! Thank you, thank you, thank you!

With love,

Myrthe

Last days in Porter...

En dan, voor één van mijn laatste posts.. Hoe ik Porter, Texas verliet.

Maar eerst, wat ik de afgelopen maand heb gedaan!

Een heel lange tijd terug al, eigenlijk een maand maar het voelt als veel langer, had ik mijn laatste Choir concert. Het thema was “Porter on the radio” en we deden liedjes van 1910 tot 2010; super leuk! Mijn favoriet was by far Bohemian Rhapsody! Ik ga hier niet te veel over zeggen, en houd het maar bij dat het echt super leuk was om te doen, en dat ik het ontzettend ga missen! Ongeveer een week daarna hadden we Choir Banquet waar iedereen zich mooi voor aankleedde en we awards kregen. Fotos werden op het grote scherm vertoont en we deelden de herinneringen van dat jaar.

Al snel was het al de laatste week school voor alle seniors, en dus mochten we “verkleed” in thema naar school. Dinsdag was ‘international day’ (Ik was Nederland!), Donderdag ‘beach day’ en Vrijdag ‘frat day’. Op Maandag en Woensdag ging ik in gewone kleren, haha. Hierna was het al Graduation, en ookal kon ik niet lopen, ik zong met Choir het Amerikaanse volkslied die ik nu eindelijk helemaal ken. Dat weekend verzamelden we op Zaterdagavond bij school en vertrokken we om middernacht naar Pasadena voor iets wat we Project Graduation noemen. Dit bestond uit de hele nacht opblijven, van alles eten, bowlen, arcade games, botsauto’s, prijzen winnen en proberen niet in slaap te vallen! Het was een van de leukste avonden die ik hier heb gehad, en het was de laatste keer dat ik alle seniors zag, wat toch erg sad was…

De laatste schooldag voelde niet als de laatste dag, sinds we al een week niks meer deden, en ik alleen naar Choir en Dance hoefde. Afscheid nemen van de meesten was daarom ook wel wat lastiger, maar gelukkig had ik nog mijn afscheidsfeestje.

Last Sunday zijn we met het hele gezin en vrienden naar een baseball game geweest, sinds ik door mijn blessure mijn vorige kans helaas moest missen. Ook weer iets dat ik van mijn lijstje kon afstrepen!

Mijn ‘going away’ party was Dinsdag avond, en was ook een van de allerleukste avonden die ik hier heb gehad! Mijn beste vrienden kwamen langs die avond en we speelden air hockey, foosball, mario kart & hadden weer eens belachelijk veel eten, haha!

Ik ga ze dan ook echt allemaal heel erg missen, en zo kwam er toch nog een redelijk emotioneel einde aan de avond…

Gisteren was het een hele dag inpakken en ’s avonds naar mijn nummer 1 burger place “fuddruckers”, en toen was het naar bed voor de laatste keer in mijn kamer in Porter (wat helemaal niet zo voelde) en de wekker zetten om 7:30. Afscheid nemen was veel te raar, en het voelde helemaal niet als een goodbye. Meer als een see you soon, wat ik zeker hoop waar te maken. Ik ontmoette een van mijn vrienden op het vliegveld, sinds we dezelfde vlucht naar LA hadden, en gelukkig leidde dat me af van alle andere gedachten. De vlucht was zo voorbij, and as a result typ ik dit verslag dus vanuit mijn hotel kamer in LA, California! De groep van 13 met wie we de Coast to Coast trip gaan doen is geweldig, en het klikt heel erg goed met iedereen! Morgen gaan we naar Hollywood & Universal Studios en zo bestaat de rest van mijn volgende drie weken uit geweldige avonturen door de U.S. !! Ik ben ongelooflijk moe, en vandaar dat mijn blog zo kort en simpel is, maar als ik thuis ben is het blog over deze trip waarschijnlijk wel tien keer zo lang!

Good night LA! And good night Nijmegen, I’ll see you in three weeks!

Myrthe

Prom, Kingsday & my family!

Van het moment dat ik wist dat ik een exchange year ging doen tot het moment dat het besproken werd op school, was ik super excited voor prom. Maar zodra het echt dichtbij kwam, werd dat gevoel nog drie keer zo erg! Iedereen die op school erover praat, er wordt aan niks anders gedacht. De posters hangen overal door de school heen, en van links en rechts krijg je alle verschillende jurken te zien. Prom in Amerika is nog veel groter dan ik had verwacht! Nu kon ik zelf nog niet zo goed geloven dat prom al zo dichtbij was, en dus werden mijn hair & make-up appointments een beetje laat gemaakt en vond ik redelijk last minute pas een jurk… Maar dat betekende niet dat de avond niet op en top was!

De hele dag was het al spannend, in de ochtend wilde ik het liefst de hele dag in mijn bed blijven liggen, maar wat ben ik blij dat ik dat niet gedaan heb! Vanaf het moment dat ik en mijn gastmoeder de deur uit gingen, kon mijn dag al niet meer stuk. Eerst de boutonnière ophalen voor mijn date, daarna al meteen mijn haar en make-up laten doen. Zelfs mijn nagels krijgen een mooi kleurtje en voor ik het weet ben ik weer thuis en hijs ik mezelf mijn jurk in. Toen ik in de spiegel keek voelde het allemaal toch wel even heel speciaal – hoe stom en ‘cheesy’ dat ook klinkt, haha!

De hele avond was super gezellig, en ik vond het super om te zien dat iedereen in het begin van de avond super elegant deed, en we elkaar duizenden complimenten gaven, maar hoe dit veranderde in het einde van de avond waar het niemand meer uitmaakte of je haar en make-up er nog goed op zat, want op dat moment is alles wat telt een leuke tijd hebben. Ik was super blij dit met al mijn vrienden en vriendinnen te hebben kunnen delen en het deed me goed weer volledig los te laten en voluit te lachen, dansen en zingen.

Dan, op 27 April werd Koningsdag gevierd, en nee, niet alleen in de grachten van Amsterdam en de straten van Nijmegen! Hier, in Porter, Texas, vierde ik het volop mee! Op school in mijn knal oranje shirt en met rood-wit-blauwe strepen op beide wangen. En al voor een hele lange tijd had ik geplant om zoveel mogelijk vrienden, vriendinnen en docenten ook een vlaggetje te geven… Dus dat werd gedaan! In mijn zangles klas hebben we dan ook het volkslied gezongen en er een hele tijd over gepraat, want het idee van een koning vinden ze toch raar. Mijn choir docente kreeg ook een mooie vlag, net als de docenten van mijn andere lessen die dag en zelfs mijn voetbal coaches! Ik moet zeggen dat ik zelf de dag nog feestelijker vond dan de jaren ervoor.

En vrijwel meteen daarna was het volgende waar ik naar uit mocht kijken mijn familie die langs kwam! Op maandag vroeg van school om naar het vliegveld te rijden en daar met een groot bord “Welcome to Texas” mijn familie opwachten. Die avond heb ik ze meegenomen naar mijn favoriete seafood restaurant Sharky’s, en stelde ik ze voor aan Ali, een van mijn vriendinnen die we daar toevallig tegen kwamen. Het was wel echt raar ze nu te kunnen voorstellen aan de mensen die zoveel voor mij hebben betekend dit jaar, en grappig hoe zij dan naar mijn familie kijken die zij natuurlijk ook nooit hebben ontmoet. Op dinsdag besloot ik niet naar school te gaan, en dus hebben we ontbeten bij iHop (International House of Pancakes) en zijn daarna gaan bowlen. Hierna door naar de mall en daar geshopt en lunch gegeten, en later die middag hebben we “footgolf” gespeeld; golf maar dan met een voetbal en een groot gat waar je die in moet schieten op een groot veld. ’s Avonds de dag afgerond met mijn nummer 1 burger place, Fuddruckers! Ik denk dat ik het meeste genoot van iedereen, maar toch was het leuk ze te laten zien wat ik de lekkerste burger vond.

Gelukkig was de jetlag al wat minder erg doordat ze vanuit New York kwamen en het tijdsverschil er al een beetje in zat, en dus kwamen Sophie en Thomas mee naar school op woensdag! Ze weigerde om half 7 op te staan, dus ze kwamen half 11 de les in, en bleven tot iets na de lunch. Later die dag zijn ze alle vier terug gekomen en hebben ze mijn voetbal team ontmoet, en ook gelijk mijn coaches. Na school bleef ik met papa en Thomas en hebben we een partijtje gevoetbald met een van mijn vriendinnen. Super leuk, maar ik was al behoorlijk moe van practice en helaas liep dat dus minder goed af.. Mijn linker knieschijf gedislokeerd. Net zoals mijn blessure eerder waar de rechter knieschijf naar buiten was geschoten tijdens voetbal. Gelukkig was het deze keer niet zo erg als de vorige keren, en kan ik waarschijnlijk de laatste show met choir nog gewoon dansen en zingen, daar gaan we in ieder geval voor. Toen ik die avond aan de bank gelijmd zat met mijn been omhoog en ijs op mijn knie, ging de rest naar de baseball wedstrijd die we geplant hadden en daar heeft Thomas nog een echte game bal gekregen!

Op donderdag waren we van plan naar Kemah te gaan, een soort pretpark op de pier, maar met mijn knie ging dat vrij lastig en dus hielden we het op uit slapen en hadden we lunch bij TGIF’s en zijn we naar een Mexicaans restaurant geweest voor dinner. Later ‘Captain America Civil War’ gezien en daarna lekker naar bed toe. Vrijdag gelukkig ook een beetje uit kunnen slapen want ik ging nog steeds niet naar school en die ochtend hebben papa en ik mijn kasten doorgekeken om uit te zoeken wat zij allemaal al mee naar huis konden nemen voor mij. Die middag zijn mijn gastouders, gast broer, mama en ik naar Austin gereden voor mijn andere gastbroer Jamie zijn college graduation, en papa bleef thuis met Sophie en Thomas want hun vlucht naar huis was op zaterdag. Graduation was super om te zien, en om mama te quoten, was net als een Harry Potter movie! Ik moet zeggen dat de ceremonie echt super lang (en best wel saai…) was, maar ik had het niet willen missen! Dat weekend hebben we tijd in Austin en later nog in San Antonio doorgebracht en heb ik echt een super tijd gehad!

Helaas moest ik dinsdag weer mijn ‘normale’ leven in, waar de wekker om half 7 gaat en ik een vermoeiende dag school heb. Maar toch voelt het anders, want ik heb nog minder dan een maand hier, en school is in zo’n 2 en een halve week al weer afgelopen! Ik weet dat iedereen het zegt, maar wat is de tijd voorbijgevlogen! Ik vind het nu toch wel echt te snel gaan… Helaas, helaas.

Hier laat ik mijn blog even bij, en dan schrijf ik er nog maar twee dit jaar! De volgende zal gaan over mijn laatste paar weken hier in Porter en de allerlaatste zal gaan over mijn trip door de U.S. voordat ik thuis kom.

Heel veel liefs, en tot snel,

Myrthe

Spring!

Zelf zie ik een lange tijd zonder blog als een teken dat ik het hier ontzettend naar mijn zin heb, maar toch weet ik dat het thuisfront heel erg graag weer een nieuwe (echte) update wil, en vandaar schrijf ik maar weer een blog!

Wat is het lang geleden, sinds mijn laatste update... Tegen die tijd heb ik alweer een heleboel nieuwe dingen gedaan, en is de lente aangebroken! Dat betekende dus Spring Break, Spring Concert, UIL Competition & Spring Show.

Spring Break was één van de mooiste weken die ik hier in Amerika heb gehad! Zoals de meeste van jullie al wisten, ben ik naar Florida geweest. Om precies te zijn, Miami en Key West. Ik wist niet wat ik precies moest verwachten, maar al mijn verwachtingen werden overtroffen! Het was werkelijk waar een paradijs! Zelfs uren in de auto zitten was prima te doen met het mooie uitzicht dat je gewoon altijd hebt daar. (Oh, en het weer was ook echt prachtig… J) Meer over deze trip staat op mijn Facebook, voor de liefhebbers (die het nog niet gezien hebben).

Daarna was het tijd voor Spring Concert, met mijn Choir groep. Dit leek leuk voor de ouders die kwamen kijken, maar eigenlijk was het pure voorbereiding op de UIL Competition die we vlak daarna hadden. En wat hebben we de jury omver geblazen! Dit was het eerste jaar dat mijn groep als “varsity” kwalificeerde, en dat betekend dat alles ineens een stuk moeilijker wordt. Hierdoor was het dus ons doel ons best te doen, maar we verwachtten geen perfecte score. UIL wordt beoordeeld met 3 cijfers, en het beste is een 1 en het slechtste is (meestal) een 4. Wij gingen natuurlijk voor drie keer een 1, maar dat was een verwachting die te hoog is voor een choir die voor het eerste jaar als varsity meedoet. En toch, met al ons harde werk, hebben wij het gedaan! Straight Ones! En wat ben ik trots op ons.

En toch, deze afgelopen weken zijn niet dag in dag uit perfect geweest. We hebben dit jaar al een aantal ‘lockdowns’ gehad, (hier heb ik in een andere post ook over gepraat), maar een tijdje geleden hadden we een echte. Ik ben na Spring Break geplaatst in een hoger niveau choir, en tijdens de les kreeg mijn docente ineens een bericht dat we allemaal zo snel mogelijk dekking moesten zoeken. We zaten in het Auditorium, waar geen monitoren hangen, dus we hadden geen flauw idee wat er aan de hand was. Vol angst hebben we vervolgens dik een half uur met ten minste 15 meiden in de wc opgesloten gezeten, in het donker, en we mochten absoluut geen geluid maken. Dat was toch wel even schrikken… Gelukkig was er geen criminele activiteit op de school campus, maar tegenover ons was er wel wat gebeurd. Helaas hadden wij geen flauw idee wat er aan de hand was tot veel later, en dus waren er heel wat van ons erg overstuur.

Maar dit was eigenlijk al vrij snel weer oud nieuws, en aan het eind van die week was het door iedereen al weer vergeten. Dus op naar het volgende; Spring Show! Dit was de eerste dansvoorstelling van het jaar (en helaas ook de laatste..) en wat was het een ervaring! Ik moet toegeven, dat het niks is vergeleken met een voorstelling met ID Dance, maar toch vond ik het super leuk om te doen. Mijn groep had een HipHop dans, Jazz (Burlesque) & Contemporary (Modern). In het begin vond ik er niet zo veel aan, maar toen ik erachter kwam dat heel veel vriendinnen in het publiek zaten werd ik toch een klein beetje nerveus. De hele show maakte me dan toch wel een beetje homesick, omdat het me deed denken aan de voorstelling die ik deze zomer had met mijn “echte” dansgroep thuis, maar het is niet heel erg lang meer tot ik thuis ben, dus kon ik het wel een beetje van me af schudden.

Sinds Spring Show is de tijd echt voorbij gevlogen. Ik ben naar mijn eerste professionele (meisjes) voetbal wedstrijd geweest, van de Houston Dash, die ze gewonnen hebben! Ook had ik afgelopen maandag en dinsdag vrij vanwege extreme weersvoorspellingen. We hadden een tornado warning op zondag avond, en het werd vrij duidelijk dat school in ieder geval op maandag gesloten was. Het had super veel geregend en de meeste mensen konden hun huis niet uit in de omgeving hier. In Houston was het nog veel erger, daar zijn huizen compleet ten onder gegaan… Toch wel een vervelende ervaring, zelfs als dat betekend niet naar school hoeven voor twee dagen.

Nu is het zaterdag, 23 April, en dat betekend maar één ding: PROM!!! Ik moet zo echt mijn bed uit om me klaar te gaan maken voor de grote avond. Ik heb er heel veel zin in, en mijn volgende blog zal ook vooral over vanavond gaan!

Ik mis jullie, lieve Nederlanders, maar ik ben binnenkort weer terug! 70 dagen tot ik weer in mijn eigen bedje slaap…

Dikke knuffel,

Myrthe

Church, Crutches & Choir Competition!

Howdy, Hollanders!

Om te vieren dat het vandaag precies een jaar geleden is dat ik zeker wist dat ik naar Amerika zou gaan voor een jaar, heb ik weer een nieuw blog geschreven!

Om te beginnen met wat ik vandaag heb gedaan; gezongen in de kerk, vertel ik eerst over church. Church in Amerika, ja dat is toch heel anders dan in Nederland. Het is hier meer dan normaal om op Zondag naar de kerk te gaan, en vaak ook nog één keer per week naar Youth Group als je jonger bent dan 18. En ik ben dus nu wel eens mee geweest, en ik moet zeggen dat het toch best interessant was! Ik kan niet zeggen dat ik geloof in alles wat ze zeggen, maar het is toch mooi om te zien hoe een kerk hier kinderen een heleboel levenslessen bij kan brengen, steun kan leveren, en mensen bij elkaar kan brengen. Het is ook niet in een echte ‘kerk’ zoals je je het zou voorstellen, maar gewoon een standaard ruimte, met in het geval van de church waar ik heen ga, ook een podium waar opgetreden wordt. Ze zingen nog meer dan dat ze praten of bidden.

Als ik een ding kan zeggen over afgelopen maand, is het dat het alles behalve doorsnee was. Het einde komt zelfs al in zicht! We hadden eerst een lockdown, waarin alle deuren op slot worden gedaan en we wel 30 minuten in het donker, op de grond, tegen de muur moesten zitten en doodstil moesten zijn. Ja, dat gebeurd in Nederland toch echt niet. Daarna hadden we al snel een probleem met de stroom, en zaten we wel meer dan een uur zonder stroom (of internet) tijdens mijn laatste les voor de lunch. Iedereen had het erover dat als de stroom net iets langer uit was gebleven, iedereen naar huis had gemogen, maar volgens mij was dat meer wishful thinking than anything.

Ook hadden we in deze week een fire drill, en net een paar dagen nadat ik een voetbal blessure was opgelopen, dus ik moest met krukken van de trap af huppelen, waarna ik (en een ander meisje op krukken) gek aan werden gekeken toen we als allerlaatste op de parkeerplaats aan kwamen… En dus ook te ver over de ‘tijdslimiet’ zaten die gehaald moest worden. Oeps…

Ja, op krukken gelopen voor een week door een stomme voetbal blessure. Mijn knieschijf was naar binnen geschoten en dus na een bezoekje van de dokter kreeg ik krukken en het nieuws dat ik zes weken niet mocht sporten. Niet dansen, voetballen, niks. Super balen, want de Spring Show voor dansen komt eraan en het voetbal seizoen is al bijna weer voorbij. Gelukkig gaan we snel een nieuwe brace voor mij bestellen waarin ik wel mag voetballen maar nog wel rustig aan moet doen. En dan kom ik hopelijk niet 400 kilo aan van het stil zitten! Want het blijft Amerika…

Nu had ik wel iets anders waar ik me op kon focussen; Choir Competition! Ik moest een solo voorbereiden en dan daarna zingen voor een jury. Heel leuk om te doen, en ik was ook zeer tevreden met het resultaat. Ik kreeg een Duits liedje, en werd ontzettend gecomplimenteerd op mijn uitspraak! Hoe zou dat nou toch komen? Ik heb uiteindelijk de allerbeste score gekregen voor mijn solo, waar ik natuurlijk heel blij mee was!

Na mijn solo, ben ik naar Katy gebracht waar mama’s vriendin Christel me ophaalde en daar ben ik een nachtje blijven slapen. Het was super gezellig, en ik merkte dat ik de simpelste dingen zoals “smakelijk eten” zeggen, toch wel gemist had. Als mensen me vragen of ik thuis mis, dan moet ik daar toch wel over nadenken. Het is niet dat ik jullie Nederlanders niet mis, maar ik heb gewoon niet zo veel last van heimwee. Ik mis de mensen meer dan het land, denk ik, en ik mis de taal ook wel een beetje. Mijn fiets al helemaal, maar die zie ik over zo’n 4 maanden toch weer, want het is al weer bijna tijd om naar huis te gaan…

Op 9 Juni vlieg ik naar LA, waar ik met andere exchange students een coast-to-coast trip ga doen door Amerika. Ik eindig in New York op 30 Juni en ik ben in Nederland op 1 Juli. Nu ik dit allemaal weet, is het aftellen nu werkelijk tot op het uur al begonnen, maar hopelijk kan ik het nu nog een beetje vergeten. Eerst maar afwachten tot Prom, dan tot papa, mama, Sophie en Thomas hier komen, en daarna de laatste schoolweken!

Heel veel liefs,

Myrthe

Halfway there!

Halfway there !

Het is alweer zo lang geleden dat ik mijn blog heb geschreven, ik kan gewoon niet geloven hoe snel de tijd hier gaat! Ik ben al op de helft; 5 months done, 5 more to go!

Er is zo veel gebeurd, zoals ik elke keer zeg als ik mijn blog update, maar het is gewoon waar! Ik ga alles dus iets korter doen dan normaal.

Mijn skype-date met ID-Dance was super leuk, en ik moet toegeven dat dansen toch wel een van de dingen is die ik het aller meeste mis. Het is hier gewoon allemaal niet hetzelfde. Wel zijn we al aan het werken aan onze Spring Show en daar heb ik heel veel zin in!

Ik kan niet meer veel herinneren van de keer dat ik naar de kerk ben geweest, maar ik ben van plan snel nog een keer te gaan, en dan zou ik alles daarover vertellen.

Op 5 December vierden wij hier Sinterklaas; maar natuurlijk heel anders dan dat ik gewend ben. Ik kreeg cadeautjes van mijn gast gezin, en ik kreeg zelfs een pakket van mijn ouders thuis! Super leuk om toch pepernoten te kunnen eten als je niet thuis kunt zijn voor zo’n traditionele dag. In het weekend van de kerstvakantie zijn we naar Orange gereden, om Kerst te vieren met de familie van mijn gast moeder haar familie. Ik vond het super gezellig, maar ik moest zeker veel aan mijn eigen familie thuis denken. Gelukkig zorgde iedereen ervoor dat ik het goed naar mijn zin had, en altijd wel iemand had om mee te praten.

Voordat we doorgingen naar de familie aan de kant van mijn gast vader, zijn we langs “Nederland” gereden. Of zoals de Amerikanen dat zo leuk zeggen; “Niedurlend”. Ze hadden er nooit over nagedacht, maar het stadje zit vol met Nederlandse geschiedenis! Er stond ook een leuke windmolen waarin ze van alles over Nederland vertelde en lieten zien. Echt heel leuk om een stukje Nederland in Amerika te zien op die manier!

Snel kwamen we in Keller aan, dicht bij Dallas, waar we de rest van de vakantie waren. Het was super gezellig, en ik kon het heel goed vinden met mijn twee ‘host nichtjes’ die gelukkig bijna elke dag langskwamen. Hier heb ik dan ook echt kerst gevierd, en zelfs nog een keer Sinterklaas gevierd! Zelf pepernoten gebakken en een echt Hollands pakjesspel gespeeld. Vooral gelachen om de Amerikaanse uitspraak van Nederlandse zinnen. Later die week ben ik naar The Nutcracker geweest, een ballet voorstelling. Het was echt heel mooi, en ik ben ontzettend blij dat ik ben geweest. Niet alleen was het prachtig om te zien, ik was ook heel blij dat Ashlyn, één van mijn ‘host nichtjes’, dezelfde liefde voor dans heeft als ik! We hadden dus genoeg om over te praten.

Al snel was het tijd voor de jaarwisseling, die ik eigenlijk twee keer heb gevierd dit jaar. De eerste keer aan de telefoon met familie en vrienden in Nederland, om 5 uur ’s middags, en de tweede keer echt om 12 uur ’s nachts. Ik vond dit nog moeilijker dan Kerst, maar ik had hier ook heel leuke familie om me heen met wie ik dit kon delen. Iedereen wist dat het een gekke jaarwisseling was voor mij, zeker zonder vuurwerk of oliebollen, maar ik moet zeggen dat het alsnog heel gezellig was. En nee, ze gingen niet allemaal om 12 uur al naar bed (tot mijn verbazing)! Ik denk dat die avond (ochtend…) één van mijn favoriete dingen is van die hele vakantie.

En dan daarna, nog even door naar Austin! Ik heb een dag doorgebracht met een Nederlandse vriendin die in de buurt woont van het appartement van mijn gast zus. Heel leuk om gewoon al het Engels los te laten en weer Nederlands te kunnen praten, al was het maar voor even. We betrapten ons er wel op dat we soms Engels tegen elkaar begonnen te praten! Heel gek! Die dag daarna ben ik naar een bruiloft geweest, wat ook een hele mooie ervaring was. Ik denk niet dat er een heel groot verschil zit in Amerikaanse en Nederlandse bruiloften, maar ik weet dat als ze van country muziek houden, dat dat een heel groot deel van de avond te horen is. Met alle danspassen die daarbij horen, die natuurlijk iedereen kent behalve ik, haha!

Het was even zuchten toen school weer begon, zeker omdat alle NSG-gangers nog een week vrij hadden, maar ik begon toen echt te realiseren dat dit jaar veel te snel gaat en dat ik echt alles eruit moet halen wat erin zit. En nu voetbal werkelijk is begonnen, gaat dat al een stuk makkelijker! We hebben al twee tournaments gespeeld, en gewonnen! Het is bijna belachelijk dat we nog meedoen, want we winnen alles dik. 16-0, 9-0, 14-3, 7-0, 9-0… Etc.! Maar dat betekent nog niet dat ik het niet erg vind soms wat eerder weg te gaan van school, om naar deze wedstrijden te rijden. Al zal ik opstaan om 6 uur ’s ochtends op een zaterdag niet missen ;).

Dit was het dan wel weer voor dit blog! Ik kan niet geloven dat mijn jaar er al weer halverwege op zit, maar dat geeft me alleen maar meer reden om van mijn laatste maanden te genieten! Er staat veel op de agenda, van Solo zingen voor een jury, dansvoorstellingen en voetbal wedstrijden, tot Prom en Graduation! Want ja hoor, ik heb bericht gekregen dat ik sowieso naar Prom mag (!!!) en dat mijn principal gaat kijken in hoeverre ik mag meedoen in de graduation ceremony! Ik heb er in ieder geval zin in!

Love,

Myrthe :)

Holidays!

Als er iets is waar Amerika bekend om staat, dan zijn het de feestdagen wel!

Een hele tijd geleden hebben we Veteran's day gevierd, niet heel speciaal naast het feit dat we gratis mochten eten waar we wilden omdat mijn gast ouders in de airforce zaten, daarnaast hebben we net mijn Sweet Sixteen gevierd en ook is Thanksgiving al weer voorbij. En ja hoor, de kerst muziek is ook al niet meer te ontlopen!

Mijn verjaardag was toch wel heel anders dan die in Nederland, maar niet persee op een negatieve manier. Ik heb ontzettend genoten van alle lieve berichtjes die ik heb gekregen, of het nou via Facebook was of dat je een deel uitmaakte van mama's cadeau aan mij; ik wil iedereen ontzettend bedanken ervoor! Y'all made my day!!

Vóór mijn verjaardag zijn we op 'vakantie' geweest voor een paar dagen, eerst op Zaterdag naar familie van mijn gast moeder om daar alvast een soort van pre-thanksgiving dinner te hebben (en om mijn fellow dutchie Iris op te halen want die ging mee!), en op Zondag ochtend door met (bijna) het hele gezin naar Louisiana, New Orleans om precies te zijn. Naast ontzettend te genieten van het Nederlands praten met Iris was ook de stad zelf geweldig! De cultuur die je daar vind is echt iets wat je bijna nergens anders zult vinden. Iedereen is trots om daar te wonen en dat laten ze dag en nacht zien. We hebben veel rond gelopen, op de eerste dag, langs de Mississippi rivier, en dat was heel mooi maar wel super koud... Haha! Dag, dag, hete Texas days ;)

De tweede dag hebben we in de ochtend een prachtig park bezocht en daar rustig rond gelopen en daarna hebben we een begraafplaats bezocht met alle graven boven de grond (sinds bijna alles daar onder de zeespiegel ligt) en ook zijn we veel door The French Quarter en Jackson Square gelopen. 'S avonds hadden we een plekje uitgezocht om te eten, (met een nederlandse owner!), en na een tijdje kwam er een man binnen gestormd die vertelde dat er mensen een paar blokken verderop aan het schieten waren. Iedereen leek gewoon heel rustig ermee om te gaan terwijl ik en Iris elkaar echt met grote ogen aankeken. Want dat is niet echt normaal voor ons! Gelukkig waren er geen doden gevallen, maar helaas wel veel gewonden.

En dan de laatste dag, die geweldig begon met een duik in het zwembad van het hotel! Het was nog steeds best koud buiten maar het water was heerlijk warm. Daarna koffers en tassen inpakken, maar voordat we terug reden nog lekker de stad in. Eerst even shoppen en lunchen in the mall en daarna met mijn gast moeder, Rachel en Iris naar een museum over de orkanen die de staat daar flink heeft getroffen; Rita en Katrina. Best heftig om te zien. Maar helaas komt aan alles een eind, en al snel (te snel) zaten we alweer in de auto naar huis.

Gelukkig had ik meteen de dag daarna al mijn verjaardag waar ik heel vrolijk van werd en de 26e vierden we Thanksgiving. Na een hele dag in de keuken te hebben gestaan, vooral mijn gast moeder dan, stond er 's avonds een geweldige maaltijd op tafel en dat was toch wel een heel mooi moment. Samen genieten van het lekkere eten en aan elkaar vertellen waar we dankbaar voor zijn, want soms moet je dat gewoon even genoemd hebben. Ik ben dan ook heel dankbaar voor mijn familie en vrienden in Nederland, maar om zeker niet te vergeten mijn familie en vrienden hier in Amerika.

Gister stond er een skype-date op de agenda met mijn dansgroep en in mijn volgende blog zou ik dan ook meer daarover vertellen samen met mijn eerste keer dat ik hier naar de kerk ben geweest; iets dat niet is te vergelijken met de kerk in Nederland!

Heel veel liefs,

Myrthe

Typically America!

Lieve, lieve Dutchies,

Nu ik hier al bijna 3 maanden (!!!) zit, heb ik al heel wat inzicht op het normale Amerikaanse leven. Ontbijt wordt elke ochtend gehaald bij Starbucks, Sonic (waarvan ik wel moet toegeven dat ze heel lekkere drinks hebben), Mac Donalds of iets dergelijke, en zelfs na school zijn veel studenten daar te vinden onderweg naar huis. Ik vind het nog steeds heel gek dat iedereen hier gewoon een eigen auto heeft en zelf overal heen kan rijden, en dat maakt het soms nog best lastig. Ik moet mijn host mom altijd vragen mij ergens heen te brengen of me op te halen, en dat is wel het laatste wat ik gewend was in Nederland.

Ook is het zo ongelooflijk lastig om jeans te vinden! Omdat ik (t.o.v. Amerikanen) heel lang ben, en ook redelijk slank, past bijna niks! Shoppen hier is over het algemeen wel heel makkelijk omdat er een aantal grote ‘malls’ zijn in de buurt met onder andere wat merken die ik ook in Nederland kon krijgen. Maar ook heel wat nieuwe winkels die ik zonder twijfel ga missen als ik terug kom!

Verder is het typisch Amerikaans om burgers te eten. Of het nou is als een snelle hap, of als avond eten in een echt restaurant, burgers zie je overal. En dus ben ik op zoek gegaan met mijn host mom naar de beste burger. McDonalds is zeker echt niet de moeite waard hier als je het mij vraagt. Verder hebben we Whataburger geprobeerd en dat was niet veel beter. Als derde zijn we naar TGIFs (Thank God It’s Friday) geweest en daar kwamen we al van thuis met blij gezichten. Maar de beste burger die ik tot nu toe heb gehad is bij Fuddruckers! Niet alleen kun je daar kiezen uit een zeer grote variatie, je kunt je eigen burger samenstellen. Dus als je een gewone burger bestelt kun je zelf kiezen wat je er op wil en hoeveel ervan; ge-wel-dig!!

En naast al deze typische dingetjes heb je natuurlijk ook dé feestdag in Oktober; Halloween! Op de Vrijdag voor Halloween ben ik naar mijn eerste American party geweest in Pearland, waar we het vierden met de andere exchange students in mijn area-groep. Ik vond het ontzettend gezellig, en heb daar dan ook mijn eigen pompoen omgetoverd tot een lantaarn & de titel ‘funniest costume’ gewonnen. Op de Zaterdag dat het echt Halloween night was heb ik heel veel snoep uitgedeeld aan alle kinderen die langs kwamen; die gekke Amerikanen nemen het veel te serieus… Haha! Ze rijden met het hele gezin van buurt naar buurt en bellen overal aan in een zo kort mogelijke tijd. Echt bizar! En ze zijn ook allemaal verkleed en dragen kussen slopen vol met snoepgoed met zich mee! Na een tijdje heb ik de film die ik aan het kijken was stop gezet en hebben ik, Rob en Monique buiten gezeten met onze snoep voorraad en het uitgedeeld.

Nu ik hier al een tijdje ben, begint school ook meer te wennen. Mijn dagen zijn lang, maar gelukkig niet al te saai. Soccer is ontzettend leuk en het ziet er naar uit dat ik in het hoogste team mag blijven spelen zolang ik veel blijf oefenen! Het begint ook makkelijker te worden om vriendinnen te maken, al ga ik het meeste om met een Deense exchange student met wie ik samen Forensic Science heb. Ik moet gewoon toegeven dat het lastiger is om vriendinnen te worden met Amerikaanse meiden omdat er op een of andere manier toch een groot cultuur verschil is.. Maar hopelijk ga ik dat over een tijdje ook meer begrijpen en begin ik daaraan te wennen.

Het weer hier is ongelooflijk bipolair; de ene dag regent het en de andere schijnt de zon volop, maar de laagste temperatuur die we hebben gehad was 15 graden dus eigenlijk mag ik niet klagen ;)

Heel veel liefs vanuit 'Murica!